অসমত অসহযোগ আন্দোলন ১৯২০ চনত আৰম্ভ হৈছিল, যেতিয়া মহাত্মা গান্ধী ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ অংশ হিচাপে এই আন্দোলনৰ আৱাহন কৰে। এই আন্দোলনৰ প্ৰধান উদ্দেশ্য আছিল বৃটিশ শাসনৰ বিৰুদ্ধে জনসাধাৰণৰ বিৰোধিতা কৰা আৰু ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় একতা গঢ়ি তোলা। অসমত এই আন্দোলন শুরু হোৱা সময়ত বিভিন্ন সংগঠন আৰু নেতাসকলৰ সহযোগিতাৰ সৈতে, বিশেষকৈ অসমীয়া সাহিত্যিক আৰু বুদ্ধিজীৱীসকলে অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতাৰ বাবে আগবাঢ়িবলৈ প্রচেষ্টা অব্যাহত ৰাখে। স্থানীয় লোকসকলেও এই আন্দোলনত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল, যিয়ে অসমৰ কৃষক, শিক্ষিত সমাজ, আৰু অন্যান্য জনগণক ঐক্যবদ্ধ কৰি তোলাৰ কাজ কৰিছিল।
অসহযোগ আন্দোলনৰ সময়ত গান্ধীজীৰ আহ্বানত বৃটিশ চৰকাৰৰ প্ৰতিষ্ঠানসমূহৰ সৈতে সহযোগিতা বন্ধ কৰাৰ উপায় গ্ৰহণ কৰা হৈছিল। এই আন্দোলনটোৱে অসমত অসন্তোষৰ সৈতে নতুন চেতনাৰ সূচনা কৰে, যি ভাৰতৰ বৃহৎ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ অংশ হিচাপে গণ্য হয়।
সার্বিকভাৱে, অসমত অসহযোগ আন্দোলন আৰম্ভ হোৱা ঘটনাই সেখানৰ জনসাধাৰণক স্বজাতীয় অধিকার আৰু স্বাধীনতা অৰ্জনৰ বাবে একত্ৰিত কৰিছিল।