আজিকালিৰ শিক্ষাৰ উদ্দেশ্য মূলত চাকৰি আৰু আৰ্থিক স্থিতি লাভ কৰা হয়, যেতিয়া প্রাচীন ভাৰতৰ শিক্ষাৰ মূল উদ্দেশ্য আছিল মানুষের চরিত্র গঠন, সমাজৰ উন্নতি আৰু আত্মিক মুক্তি। প্রাচীন শিক্ষায় গুণগত বিকাশৰ ওপৰত জোৰ দিয়া হৈছিল, কিন্তু আজিকালি অনেক ক্ষেত্ৰত কাৰিকৰী দক্ষতা আৰু অৰ্থনৈতিক সফলতাৰ ওপৰত অধিক গুরুত্ব দিয়া হয়।