জনজাতীয় সংস্কৃতিক সেই সংস্কৃতিক বুজায় যিয়ে খিলঞ্জীয়া বা জনজাতীয় লোকৰ জীৱন, পৰম্পৰা, বিশ্বাস আৰু আচাৰ-অনুষ্ঠানক বিশেষভাৱে প্ৰতিফলিত কৰে। এই সংস্কৃতিৰ কিছুমান মূল বৈশিষ্ট্য হ’ল-
খিলঞ্জীয়া পৰম্পৰা: জনজাতীয় সম্প্ৰদায়ৰ পৰম্পৰাগত আৰু সাংস্কৃতিক পদ্ধতি। ভাষাঃ নিজৰ ভাষা আৰু ভাষা পৰিয়ালৰ উল্লেখ, যিয়ে তেওঁলোকৰ সাংস্কৃতিক চিন্তাধাৰা প্ৰকাশ কৰে। সামাজিক সংগঠন: জনজাতীয় সমাজ গঠন আৰু পৰিচালনা, যিয়ে একেধৰণৰ সামাজিক নীতি আৰু মানসিকতা ৰক্ষা কৰে। শিল্প আৰু হস্তশিল্প: বিশেষ কলা আৰু শিল্পকৰ্মৰ ধাৰণা, যিয়ে স্থানীয় বৃত্তি আৰু সংস্কৃতিক আলোকিত কৰে। আধ্যাত্মিকতা: ধৰ্মীয় বিশ্বাস আৰু আধ্যাত্মিক পদ্ধতি, যিবোৰে সমাজৰ জ্ঞান আৰু সৃষ্টিত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। মুঠতে জনজাতীয় সংস্কৃতি এক বিশেষ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ অংশ যিয়ে স্থানীয় জনসাধাৰণৰ জীৱনক সজীৱ আৰু সমৃদ্ধিশালী কৰি তোলে।