স্বদেশী আন্দোলনে ভাৰতৰ সাহিত্য আৰু শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত সুদূৰপ্ৰসাৰী প্ৰভাৱ পেলাইছিল। আন্দোলনৰ আবহে সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰত স্বদেশী অনুভূতিৰ জোৱাৰে নতুন নতুন ৰচনা সৃষ্টিত আগবঢ়াইছিল। বিভিন্ন সংবাদপত্র, আলোচনী, নাটক আৰু কবিতাত জাতীয়তাবাদী ভাবনাসমূহ প্ৰকাশিত হৈছিল। সুৰেন্দ্ৰনাথ বন্দ্যোপাধ্যায়ৰ 'বেংগলী', কৃষ্ণকুমাৰ মিত্ৰৰ 'সঞ্জীৱনী', আৰু অৰবিন্দ ঘোষৰ 'বন্দে মাতৰম' আদি সাহিত্যিক কৰ্মত দেশপ্ৰেমৰ ভাবনা প্ৰকাশ পাইছিল।
সেইবিলাকৰ লগতে স্বদেশী আন্দোলনে শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰতো উল্লেখযোগ্য প্ৰভাৱ পেলাইছিল। আন্দোলন চলাকালত, বহুতো জাতীয় বিদ্যালয় স্থাপন কৰা হৈছিল, যিয়ে বিদেশী শিক্ষা ব্যৱস্থাৰ বিৰুদ্ধে জনতাক উদ্ভাৱনী শক্তিৰে দেশাত্মবোধৰ প্ৰতিফলন ঘটাইছিল। ৰবীন্দ্রনাথ ঠাকুৰে 'বংগ জাতীয় বিদ্যালয়' স্থাপন কৰি নতুন শিক্ষা পদ্ধতিৰ প্ৰয়োজনীয়তা প্ৰকাশ কৰিছিল। এইদৰে, স্বদেশী আন্দোলনে সাহিত্য আৰু শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত জাতীয়তাবাদৰ জাগৰণ ঘটাইছিল, যিয়ে ভাৰতীয় সমাজৰ সামগ্ৰিক বিকাশত এক বিশেষ ভূমিকা পালন কৰিছিল।