অসহযোগ আন্দোলন, যি মহাত্মা গান্ধীৰ নেতৃত্বত ১৯২০ চনত আৰম্ভ হৈছিল, ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্রামৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ পৰ্যায়। এই আন্দোলন ভাৰতীয় জনগণৰ মাজত জাতীয়তাবাদৰ জাগৰণ ঘটাইছিল। গান্ধীয়ে আহ্বান জনাইছিল যে জনগণে ব্রিটিশ ৰাজত্বৰ বিপক্ষে অহিংস বিপ্লৱৰ মাধ্যমে নিজেদেৰ অসন্তোষ প্ৰকাশ কৰিব।

উক্ত আন্দোলনক লৈ গান্ধীয়ে বৃটিশ বাণিজ্য, শিক্ষা আৰু আইন ব্যৱস্থাৰ বিপক্ষে বিৰোধিতা ঘোষণা কৰিছিল। তেওঁ কোৱাত, "এটি একাধিক ৰাজনৈতিক অধিকারৰ বাবে অচলাবস্থা সৃষ্টি কৰা উচিত।" আন্দোলনৰ অংশ হিচাপে, অনেকেই শিক্ষাৰ প্ৰতিষ্ঠান, আইনজীবী পেশা আৰু বৃটিশ সমিতিসমূহৰ সৈতে সম্পর্ক কটাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল।

এটি বৃহৎ জনগণৰ আন্দোলন আছিল, য'ত বিভিন্ন সমাজৰ লোকসকলে অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। যদিও ১৯২২ চনত চৌৰিচৌৰাৰ দুঘৰ্টনাৰ পিছত গান্ধী অসন্তুষ্ট হৈ আন্দোলন বন্ধ কৰিবলৈ বাধ্য হৈছিল, তথাপি এই আন্দোলন ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত এটা উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰিছিল।