ব্য়াপক অৰ্থৰ শিক্ষাৰ বৈশিষ্ট্যবোৰ লিখা ।

সামগ্ৰিক বিত্তীয় শিক্ষাৰ বিশেষত্ববোৰ নিম্নলিখিত ধৰণৰ:

1.আনুষ্ঠানিকতা: শিক্ষা কেৱল বিদ্যালয় বা মহাবিদ্যালয়তে সীমাবদ্ধ নহয়; ই জীৱনৰ বিভিন্ন ক্ষেত্ৰৰ পৰা প্ৰাপ্ত অভিজ্ঞতা আৰু জ্ঞান অন্তৰ্ভুক্ত কৰে। 2. ব্যক্তিগত বিকাশ: এজন ব্যক্তি হিচাপে আত্ম-উন্নতি আৰু মানসিক, সামাজিক আৰু নৈতিক বিকাশৰ বাবে শিক্ষা গুৰুত্বপূৰ্ণ। 3. জীৱনৰ অভিজ্ঞতা: ইয়াত বিভিন্ন জীৱনশৈলীৰ অভিজ্ঞতা, সংস্কৃতি, সমাজ আৰু পৰিৱেশৰ সৈতে সম্পৰ্কিত জ্ঞান অন্তৰ্ভুক্ত থাকে। 4. সক্ৰিয় অংশগ্ৰহণ: শিক্ষাৰ্থীজনক শিক্ষণ প্ৰক্ৰিয়াত অংশগ্ৰহণ কৰিবলৈ সক্ৰিয়ভাৱে উৎসাহিত কৰা হয়, যি তেওঁলোকৰ চিন্তা কৰাৰ ক্ষমতা আৰু সমস্যা সমাধানৰ দক্ষতা উন্নত কৰে। 5. ধাৰাবাহিকতা: শিক্ষা হৈছে এক চলিত প্ৰক্ৰিয়া, যি জীৱনৰ প্ৰতিটো পৰ্যায়ত হয় আৰু কোনো নিৰ্দিষ্ট সময় বা স্থানত সীমাবদ্ধ নহয়। 6. বহুমুখী: ই বিভিন্ন ক্ষেত্ৰৰ জ্ঞান একত্ৰিত কৰে, যেনে সামাজিক বিজ্ঞান, অভিযান্ত্ৰিক, কলা ইত্যাদি, শিক্ষাৰ্থীসকলক বহুমুখী দৃষ্টিভংগী আৰু সমাধান প্ৰদান কৰা। 7. মূল্যবোধৰ বিকাশ: শিক্ষাই সমাজৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ নৈতিক আৰু সামাজিক মূল্যবোধৰ বিকাশত সহায় কৰে, যি এক স্বাস্থ্যৱান আৰু কাৰ্যকৰী সমাজ গঢ়াত অৰিহণা যোগায়। 8. আত্ম-শিক্ষণ: ই আত্ম-শিকাৰ সুযোগ সৃষ্টি কৰে, য'ত এজন ব্যক্তিয়ে তেওঁৰ আগ্ৰহ আৰু প্ৰয়োজনীয়তা অনুসৰি শিকাৰ সুযোগ পায়। 9. সমাজৰ সৈতে সম্পৰ্ক: শিক্ষা সমাজৰ প্ৰয়োজনীয়তা, সংস্কৃতি আৰু মূল্যবোধৰ সৈতে সম্পৰ্কিত, আৰু ই ব্যক্তিজনক সমাজত সালসলনি কৰাত সহায় কৰে। আটাইতকৈ বহল অৰ্থত, মানৱ জীৱনৰ প্ৰতিটো দিশতে শিক্ষা হৈছে এক অত্যাৱশ্যকীয় উপাদান, যি তেওঁলোকক তেওঁলোকৰ ব্যক্তিগত আৰু সামাজিক জীৱন উন্নত কৰাত সহায় কৰে।