শিক্ষাৰ অৰ্থ হৈছে ব্যক্তি এজনৰ জ্ঞান, দক্ষতা, আচৰণ আৰু নৈতিক মূল্যবোধ বিকাশ কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়া। শিকা হৈছে চিকাৰ কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়া, যেতিয়া শিক্ষক আৰু শিক্ষাৰ্থীয়ে এক গোটৰ ৰূপত শোভাযাত্ৰাত যোগদান কৰে। শিক্ষাই কেৱল পাঠ্যপুথিৰ জৰিয়তে জ্ঞান প্ৰদান নকৰে, লগতে সামাজিক, সাংস্কৃতিক আৰু নৈতিক বিকাশো অন্তৰ্ভুক্ত কৰে।
শিক্ষা নীতি:
বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত যথেষ্ট শিক্ষা আছে। এই এলেকাটো অতি বিস্তৃত, আৰু বিভিন্ন দিশত বিয়পি আছে। শিক্ষাৰ ম্যাদত নিম্নলিখিতবোৰ অন্তৰ্ভুক্ত থাকে:
1. আনুষ্ঠানিক শিক্ষা: বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয় আৰু বিশ্ববিদ্যালয়ত প্ৰদান কৰা শিক্ষা। পাঠ্যক্ৰম, নিয়মীয়া পৰীক্ষা আৰু প্ৰমাণপত্ৰৰ এক প্ৰণালী আছে।
2. অনানুষ্ঠানিক শিক্ষা: বিভিন্ন সামাজিক বা সাংস্কৃতিক কাৰ্যকলাপৰ জৰিয়তে শিকা। চিকাৰ প্ৰক্ৰিয়াটো অভিজ্ঞতা, সৃজনশীলতা আৰু সামাজিক কাৰ্যকলাপৰ জৰিয়তে হয়। উদাহৰণ স্বৰূপে, সংগীত, নাটক, ক্ৰীড়া আৰু স্থানীয় সভা।
3. অ-পৰম্পৰাগত শিক্ষা: আনুষ্ঠানিক শিক্ষা হৈছে নোহোৰকাই পোৰা শিক্ষা। ইয়াত প্ৰশিক্ষণত কৰ্মশালা, চেমিনাৰ আৰু আত্ম-শিক্ষা অন্তৰ্ভুক্ত থাকে।
4. দূৰত্ব শিক্ষা: অনলাইন প্লেটফৰ্ম, টেলিভিছন বা ৰেডিঅ'ৰ জৰিয়তে শিক্ষা প্ৰদান কৰা। শিক্ষাৰ্থীয়ে বহু দূৰত চিকাৰ কৰাৰ সুবিধা লাভ কৰে।
5. পেছাদাৰী শিক্ষা: এক নিৰ্দিষ্ট বৃত্তি বা ক্ষেত্ৰৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় জ্ঞান আৰু দক্ষতা প্ৰদান কৰিবলৈ শিক্ষা। উদাহৰণ স্বৰূপে, ঔষধ, অভিযান্ত্ৰিক আৰু বাণিজ্য।
6. জীৱনশিকা: শিক্ষা হৈছে এক নিৰন্তৰ প্ৰক্ৰিয়া, যি ব্যক্তিজনৰ সকলো বয়স আৰু পৰিস্থিতিত হয়। ব্যক্তিগত আৰু সামাজিক বিকাশৰ বাবে ই অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
শিক্ষাৰ এই বিস্তৃত পৰিসৰত, কেৰালাৰ বিদ্যালয়সমূহত শিক্ষাই ব্যক্তিৰ সমগ্ৰ জীৱন আৰু সমাজৰ বিকাশত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।