সত্ৰীয়া নৃত্য সৃষ্টিৰ তাৎপর্য সম্পর্কে চমু আলোচনা কৰা।

সত্ৰীয়া নৃত্য সৃষ্টিৰ তাৎপৰ্য বহুমুখী আৰু গভীৰ। এই নৃত্য শৈলীৰ সৃষ্টি শংকৰদেৱৰ ধৰ্মীয় আৰু আধ্যাত্মিক চিন্তাৰ ফল। ইয়াৰ মূল উদ্দেশ্য আৰু তাৎপৰ্য্যৰ কিছুমান দিশ হ’ল-

১/ **ধৰ্মীয় প্ৰচাৰ***: বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ শিক্ষা আৰু মনোভাৱ সত্ৰীয়া নৃত্যৰ জৰিয়তে সমাজৰ মাজত বিয়পি পৰে। ইয়াত ভক্তিৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়, যাৰ ফলত মানুহক আধ্যাত্মিকতাৰ অনুগামী কৰি তোলা হয়।

২/ সাংস্কৃতিক সংৰক্ষণ:সত্ৰীয়া নৃত্য অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এক অংগ। এই নৃত্যৰ জৰিয়তে স্থানীয় পৰম্পৰা, ইতিহাস আৰু ঐতিহ্য সংৰক্ষিত হৈ থাকে, যাৰ ফলত পৰৱৰ্তী প্ৰজন্মই সঠিকভাৱে লাভ কৰিব পাৰে।

৩/ মানৱ মূল্যবোধ: সত্ৰীয়া নৃত্য হৈছে ভক্তি, প্ৰেম, কৰুণা আদি মূল্যবোধৰ প্ৰতিফলন। ইয়াৰ জৰিয়তেই নৃত্যশিল্পীসকলে জীৱনৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু ধৰ্মীয় আদৰ্শৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।

৪/ সামাজিক ঐক্য: সত্ৰীয়া নৃত্যই স্থানীয় সমাজত ঐক্য আৰু সম্প্ৰীতিৰ বাৰ্তা বিয়পাই দিয়ে। ইয়াৰ জৰিয়তে বিভিন্ন মানুহৰ মাজত সম্পৰ্ক গঢ় লৈ উঠে, যিয়ে সমাজৰ সামৰ্থ্য আৰু সমন্বয়ক শক্তিশালী কৰে।

৫/ শিল্পীৰ পৰিচয়: এই নৃত্য শৈলীত শিল্পীসকলৰ কৃতিত্ব আৰু সৃষ্টিশীলতাক উদযাপন কৰা হয়। শিল্পীসকল